Nasz logopeda
„Jeśli chcemy zgłębiać prawdę o świecie, to zawsze musimy opierać się na mowie”
– Rudolf Steiner
Pani: mgr Barbara Warchoł-Iwan
Godziny pracy:
Poniedziałek | 7:10 do 13:30 | |
Wtorek | 7:10 do 13:30 | |
Środa | 7:10 – 7:55 | 11:45 do 13:30 (godzina dostępności 13:30 – 14.30) |
Czwartek | 7:10 do 13:30 | |
Piątek | 7:10 do 9:10 |
Do głównych zadań logopedy należy:
- przeprowadzenie badań wstępnych, w celu ustalenia stanu mowy uczniów, w tym mowy głośnej i pisma;
- diagnozowanie logopedyczne oraz – odpowiednio do jego wyników – organizowanie pomocy logopedycznej;
- prowadzenie terapii logopedycznej indywidualnej i w grupach dzieci, u których stwierdzono nieprawidłowości w rozwoju mowy głośnej i pisma;
- organizowanie pomocy logopedycznej dla dzieci z trudnościami w czytaniu i pisaniu, przy ścisłej współpracy z pedagogiem i nauczycielami prowadzącymi zajęcia korekcyjno-kompensacyjne;
- podejmowanie działań profilaktycznych zapobiegających powstawaniu zaburzeń komunikacji językowej, w tym współpraca z najbliższym środowiskiem ucznia;
- wspieranie działań wychowawczych i profilaktycznych nauczycieli, wynikających z programu wychowawczego szkoły i programu profilaktyki.
Rodzicu!
- Zadbaj, aby u Twojego dziecka nie wykształcił się nawyk oddychania przez usta w dzień w czasie spoczynku i w nocy w czasie snu.
- Niech Twoje dziecko żuje, gryzie twarde pokarmy, zachęcaj je do zabaw usprawniających pracę języka i warg.
- Sprawdź, czy Twoje dziecko ma prawidłowy zgryz.
- Zadbaj, aby Twoje dziecko miało zdrowe zęby.
- Mów do dziecka językiem normalnym, nie spieszczaj, nie naśladuj dziecinnej wymowy.
- Rozmawiaj z dzieckiem spokojnie i cierpliwie.
- Codziennie czytaj dziecku na głos, przynajmniej 20 minut, dziecko poprawia swoją wymowę, doskonali ją starając się naśladować to, co słyszy od otoczenia. Dzięki głośnemu czytaniu dorosłego dziecko wzbogaca swoje słownictwo, ćwiczy pamięć, zdolność koncentracji, umiejętność budowania zdań.
Czy warto zadbać o prawidłową wymowę dziecka?
Na pewno tak! Zaburzenia mowy wpływają na trudności szkolne dziecka.
Jeśli już dostrzeżemy problem u naszych pociech, nie zaniedbujmy go tłumacząc sobie, że im to przejdzie, że z tego wyrosną. Zasięgnijmy porady logopedy.
Trudności szkolne dziecka wynikające z zaburzeń mowy dotyczą przede wszystkim edukacji polonistycznej. Dziecko źle mówiące najczęściej pisze z błędami, słabo czyta, przejawia zahamowania w swobodnym wypowiadaniu się. Trudności w nauce ujawniają się również w innych przedmiotach, które wymagają wypowiedzi ustnych.
Błędy w czytaniu i pisaniu wynikające z deformacji tj. nieprawidłowego wymawiania dźwięków lub substytucji, czyli zastępowaniu tych dźwięków innymi, w większości przypadków nie zmieniają całkowicie sensu wymowy (szafa – safa, czapka-capka). Mogą jednak wystąpić zniekształcenia, które sprawią, że sens przeczytanego lub napisanego słowa jest trudny do rozpoznania (szum-sum, rak-lak). W pisaniu wypracowań i w pisaniu ze słuchu pojawiają się błędy będące odzwierciedleniem wadliwej wymowy. Dziecko ubezdźwięczniające głoski mówi i pisze zamiast bułka-półka, dom-tom, kra-gra, co prowadzi do zmiany znaczenia wyrazu.
Błędy w pisaniu najczęściej pojawiają się u dzieci z zaburzeniami słuchu fonematycznego. Uczeń nie różnicuje dźwięków zbliżonych fonetycznie (s-sz, c-cz) i w związku z tym nie wie, jaką literę ma napisać.
Przykazania logopedyczne
- Narządy mowy dziecka kształtują się i zaczynają funkcjonować już w życiu płodowym. Są one ogromnie wrażliwe na wszystkie bodźce fizyczne i chemiczne.
- Mowa otoczenia powinna być poprawna. Do dziecka trzeba mówić wolno, dokładnie i wyraźnie, bez sztucznego spieszczania i używania tzw. języka dziecięcego.
- Dziecko powinno reagować na aktywność uczuciową i słowną otoczenia. Z początku jest to uśmiech, ruch rączki, potem reakcje głosowe. Gdy ich brak, trzeba koniecznie zbadać słuch dziecka, gdyż może on być osłabiony.
- Dziecko leworęczne należy otoczyć specjalną opieką. W okresie kształtowania się mowy nie wolno zmuszać go do posługiwania się prawą ręką, gdyż mogą wystąpić zaburzenia mowy.
- Należy zwracać uwagę, czy kształtowanie się mowy dziecka przebiega zgodnie z normą.
- Dziecko trzyletnie opowiada, ale chce też rozmawiać z otoczeniem, zadaje mnóstwo pytań i przepada za opowiadaniami. Nie wolno lekceważyć tych faktów, gdyż pomaga to dziecku w wysławianiu się, w umiejętności wyrażania swych myśli i uczuć.